Masza i Niedźwiedź historia prawdziwa

Maszę i Niedźwiedzia znają pewnie wszyscy rodzice, nie raz oglądam z córką tą bajeczkę. Nie zastanawiało Was nigdy, z kim mieszka Masza? Taka mała dziewczynka, dziecko... W bajce nie pokazano nigdy jej rodziców lub kogoś, z kim mogłaby mieszkać. Otóż dziś odkryjecie tą tajemnicę. W tej bajce, którą zaraz przedstawię Wam, okazuje się, że las nie jest taki przyjazny jak w znanej nam głównie z YT bajce oraz, że niedźwiedź nie jest taki słodki na jakiego wygląda, a już na pewno nie szyje sukienek dla Maszy. jedno jest teraz pewne, Masza lubi i umie gotować, zwłaszcza kaszę...
  
"Masza i Niedźwiedź" w "Bajki o zwierzątkach" Wydawnictwo Elżbieta Jarmołkiewicz - książeczka zakupiona w sklepie Biedronka, koszt 15zł.

Żyli raz sobie dziadunio z babunią. Mieli wnuczkę Maszę. Pewnegorazu wybrała się Masza z koleżankami do lasu na grzyby. Dziadunio z babunią tak jej powiedzieli:

- Tylko uważaj w lesie. Nie oddalaj się od koleżanek, żebyś nie zabłądziła.

A w lesie było tak przyjemnie: ptaszki, żuczki i muszki, a wszystkie miłe dla Maszy, pomagają jej w zbieraniu grzybów.

W końcu Masza zapomniała się i odeszła od koleżanek. Zaczeła wołać, ale nikt jej nie słyszał.

Chodziła po lesie, aż całkiem zabłądziła. W największej gęstwinie zabaczyła chatkę. Zastukała - nikt nie odpowiada. Pchnęła więc drzwi, a one otworzyły się na oścież.

W chatce tej mieszkał niedźwiedź, tylko akurat nie było go w domu. Gdy zjawił się wieczorem, zobaczył Maszę i z uciechy aż łapy zaciera:

- Już cię stąd nie wypuszczę, dziewczyno! Będziesz ze mną mieszkać, w piecu palić, kaszę gotować.

Zezłościła się Masza, ale nic nie mogła poradzić. Zamieszkała w niedźwiedziej chatce.

Niedźwiedź całymi dniami chodził po lesie, a Maszy przykazywał:

- Nigdy nie oddalaj się od chaty, bo wszędzie cię znajdę, złapię, a wtedy zjem!

Dziewczyna zaczęła głowić się nad tym, jak by tu od niedźwiedzia uciec. Myślała, myślała, aż wymyśliła.

Pewnego dnia wrócił niedźwiedź z lasu, a Masza rzekła:

- Wypuść mnie, niedźwiedziu, do wsi, żebym zaniosła prezent babuni i dziaduniowi.

- Nie, bo w lesie zabłądzisz - odpowiedział niedźwiedź. - Daj tan prezent, sam im zaniosę!

A Maszy właśnie o to chodziło!

Napiekła pierożków, włożyła je do wielkiego kosza i mówi do niedźwiedzia:

- Zanieś pierożki babuni i dziaduniowi. Tylko kosza po drodze nie otwieraj, pierożków nie wyjmuj. Wejdę na wysokie drzewo i będę pilnować, czy nie podkradasz!

- No dobrze - odparł niedźwiedź. - Daj ten kosz.

- Wyjdź jeszcze na ganek i sprawdź, czy nie zanosi się na deszcz.

Niedźwiedź wyszedł, a Masza wskoczyła do kosza i przykryła się pierożkami.

Niedźwiedź wrócił do izby, wziął kosz na plecy i poszedł do wsi.

Szedł, dzedł, aż przystanął na chwilę i mówi:

- Znajdę wygodny pieniek, przysiądę i zjem jeden pierożek.

A Masza z koszyka ostrzega:

- Siedzę ja tak wysoko, że widzę bardzo daleko. Nie waż się tutaj siadać, mojego prezentu zjadać. 

- Ależ ma bystry wzrok - zdziwił się niedźwiedź. - Widać rzeczywiście wysoko wlazła. - I szybko poszedł dalej.

Szedł, szedł, aż znowu przystanął na chwilę i mówi:

- Znajdę wygodny pieniek, przysiądę i zjem jeden pierożek.

A Masza z koszyka ostrzega:

- Siedzę ja tak wysoko,że widzę daleko bardzo. Nie waż się tutaj siadać, mojego prezentu zjadać.

- Ależ ma bystry wzrok - zdziwił się niedźwiedź. - Widać rzeczywiście wysoko wlazla. - I szybko poszedł dalej.

Przyszedł niedźwiedź do wsi i dawaj z całych sił walić w bramę domu babuni i dziadunia. 

- Otwórzcie, otwórzcie! Przyniosłem wam prezent od Maszy! 

Na taki hałas ze wszystkich zagród wypadły psy i rzuciły się na niedźwiedzia...

Wystraszył się niedźwiedź, postawił kosz pod bramą i nie oglądając się za siebie, uciekł do lasu.

Dziadunio podniósł wieko kosza, zagląda do środka i własnym oczom nie wierzy - w środku siedzi Masza, cala i zdrowa.

Dziadunio z babunią wyściskali Maszę, wycałowali i odtąd nazywali ją swoją spryciulką.